Samotność

Ciekawy temat, akurat coś dla mnie :)
Ja ostatnio poznałem fajną kobietę, nigdy bym nie powiedział że jest ode mnie starsza o te 15 lat, zadbana pociągająca i elegancka kobieta. Jak do tego czasu 3x się spotkaliśmy, i za każdym razem było mega fajnie, dobrze się dogadujemy, rozmawiamy bez problemu o wszystkim i jakoś nie odczuwam bariery wieku między nami. Mogę nawet powiedzieć że jeśteśmy na podobnym poziomie dojrzałości, nie to żeby ona była dziecinna, ale to ja jestem bardziej stonowany i za rozsądny jak na swój wiek i być może dlatego tak dobrze się dogadujemy. Czujemy pewien pociąg do siebie, ale jeszcze nie zdążyliśmy porozmawiać czy chcemy zrobić z tego coś bardziej poważnego czy po prostu przyjaźń. Myślę że oboje czujemy podświadomie że społeczeństwo a także nasze otoczenia najbliższe czyli rodzina, troche nas ogranicza, tzn. wiem że u mnie nie byłoby akceptacji na tego typu związek, i trochę boję się opinii najbliższych osób, bo spodziewam się jaka może ona być i to jest właśnie najgorsze w tego typu związkach - AKCEPTACJA najbliższych, skazać się na wieczną banicję czy jednak lepiej nie narażać się na złą opinię wszystkich dookoła??

Przeczytałem ten wątek i ogólnie stwierdzam że dlatego większość z nas jest samotna bo nie potrafi z płcią przeciwną swobodnie rozmawiać. Ja też mam taki problem, ciężko mi wyjść pierwszemu z jakąś inicjatywą, a jak już to zrobię to jest to dla mnie ogromny wysiłek i stres. Inna sytuacja się ma jak dziewczyna pierwsza zagaduję, wtedy mi jest jakoś łatwiej. Ale niestety nie mam tej umiejetności zagadywania kobiet jednej po drugiej. Kilka razy wspiąłem się na swoje wyżyny i zagadywałem pierwszy do dziewczyn, ale to były dziewczyny które cholernie mi się podobały, z jednymi bardziej kleiła się rozmowa z innymi w ogóle, ale zawsze ostatecznie wszystkie te znajomości kończyły się porażką.
Miałem też sytuacje w których dziewczyny pierwsze wychodziły do mnie z inicjatywą, rozmowę mi się wtedy dobrze prowadzi, ale nie wiąże z tą drugą osobą jakichś nadzieii bo jest mi całkowicie obojetną, widocznie przyciągam same takie dziewczyny które nie są dla mnie atrakcyjne.

Ja mam nadzieję że w sylwestra będę pracować, i tak właśnie się zapowiada, już kilka sylwestrów za mną, i muszę przyznać że żaden nie był na tyle udany abym miał go jakoś specjalnie miło rozpamiętywać, także jestem zadowolony że mam wymówkę pracą:)

http://www.lastfm.pl/user/szewanton

Jak coś to zdjęcie słabo aktualne bo robione z 5 lat temu...? :-o

http://www.youtube.com/watch?v=bWkYu-hYTZs&list=FLRoeXVkAwTpXAJsbuvK1PNw

Ciężko powiedzieć czy jest coś takiego jak przyjaźń wirtualna, ja szczerze mówią utrzymuję z jedną dziewczyną kontakt już przeszło 4 lata i jest to po prostu znajomość wirtualna, wydaje mi się że to musi w końcu mieć swój koniec, ale zakończy się w internecie albo w realu, tylko jeszcze nie wiadomo w jaki sposób. Tak na prawdę jeszcze się nie widzieliśmy w realu, i myślę że należy się w końcu spotkać...

Myślę że nigdy nie miałem prawdziwych przyjaciół, były okresy kiedy bywali bardzo dobrzy znajomi, czasy kiedy świetnie się z nimi spędzało czas. Wg mnie prawdziwy przyjaciel to taka osoba z którą ma się stały kontakt, z którą spędza się mnóstwo czasu, to taka bratnia dusza która zawsze ci pomoże, której można ufać, mało jest takich ludzi w dzisiejszym czasach, teraz każdy myśli tylko o sobie.
Sam teraz jestem w takim rozdziale swojego życia, że po prostu starzy znajomi powoli odchodzą, mają swoje życie, a ja sam od niektórych się odwróciłem, bo po prostu musiałem tak zrobić. W tej chwili nie mam takiej swobody jak kiedyś, że jak chcę gdzieś wyjść to po prostu mam z kim wyjść, wszystko się zmieniło, albo po prostu czekam na te lepsze czasy.

edit: ogłoszenie nadal aktualne, nic się nie zmieniło, jeśli znajdzie się jakaś zainteresowana, to proszę piszcie na priv :). Szukam kogoś z kim mógłbym wypełnić większość swojego wolnego czasu, a w dalszej perspektywie jeśli sie uda to oczywiście stworzyć trwały związek ;-)

Poznam dziewczynę, najlepiej z województwa Lubuskiego, okolice Zielonej Góry, dolnośląskie też może być:). Wiek porównywalny do mojego +-5 lat:). Na początku można utrzymywać znajomość przez internet, chociaż trochę siebie poznać, później można przejść do realu, pokonywać wspólnie swoją samotność poprzez różne wypady np do kina:), nie koniecznie szukam stałej partnerki, może to być też dobra koleżanka lub przyjaciółka:).

samotność to stan umysłu, który objawia się u mnie brakiem drugiej osoby obok, na razie mam nadzieję że kiedyś ktoś taki się znajdzie, a jeśli nie, to będę musiał zakochać się w tej samotności ;-)

Na pewno jestem trochę zamknięty w sobie, czasem obojętny wobec niektórych spraw, leniwy, potrafię też szybko wpaść w rozdrażnienie, mało przebojowy:)

mi wychodzi flegmatyk/melancholik, ale bardziej ta pierwsza opcja

Mnie chandra dopada ostatnio dosyć często, głównie jak jestem sam, rozmyślam bardzo dużo, analizuję dane sytuacje życiowe, rozpamiętuję dawne czasy, to wszystko mnie nieraz dobija, musiałbym diametralnie zmienić własne życie i otoczenie abym mógł bardziej cieszyć się życiem niż teraz.