Samotność

Na przełomie roku miałam zamieszkać z chłopakiem :D
Normalnie wyprowadzka z domu mi nigdy nie chodziła po głowie, zamierzałam do końca życia korzystać z mamusinych obiadków i sprzątania, no ale przyszedł on, nadarzyła się okazja, żeby zamieszkać w pięknym nowym mieszkanku u mojego brata, 10 metrów od mojej pracy ^^
we dwójkę spokojnie moglibyśmy się utrzymać. wszystko było zaplanowane, już wybrałam sobie zastawę i kanapę bla bla bla on miał nadal pracować w firmie ojca, potem przejąć interes, a na końcu mieliśmy zamieszkać w ich pięknym domu
no i została ostatnia rozmowa jego z ojcem- scenariusze były dwa, albo powie mam to gdzieś, chcesz to idź radź sobie sam, albo powie ok, rozumiem, pomożemy wam.

i co? jego szanowny tatuś, stwierdził, że jeśli wyprowadzi się w domu, to ma sobie z miejsca szukać nowej pracy, domu i firmy nigdy nie dostanie. koniec rozmowy

pierwsza myśl? wiedziałam, że nic z tego nie wyjdzie, jak mogłam nawet przez chwilę pomyśleć, że to się uda, że cokolwiek mi się uda. jak zawsze

minęła godzina, przeszło mi, zajęłam się pracą, sprzątaniem, pogodziłam się, dobrze, ze jeszcze nic nie kupiłam :) ale on nie mógł odpuścić, musiał przyjechać i cały wieczór pierdolić o tym... bez sensu bo to nic nie zmieni. zamiast być zła na niego, że spierdolił, musiałam siedzieć obok i głaskać po główce, że w sumie mieszkanie wcale takie fajne nie było, że tyle kasy będziemy mogli sobie radośnie wydać, zamiast zbierać na garnki i ręczniki itd. jakby największą tragedią na świecie byłoby, ze ma zjebanego ojca, który nigdy z nim czasu nie spędzał. miałam ochotę go strzelić w pysk i powiedzieć, że jest zwykłym gówniarzem i nie ma pojęcia co to trudne dzieciństwo i spieprzone życie

ech. samemu źle, z kimś jeszcze gorzej... gdzieś musiałam to z siebie wyrzucić

3 miesiące znajomości wystarczyły, żeby mój, zakochany po uszy facet wyznał mi w pewien romantyczny wieczór, wyznał mi, że "jestem najważniejszą osobą w jego życiu....dopóki nie mamy dziecka"
ku*as

smuteczek :-|

72. bo mi kot zaginął :(

na tym to właśnie polega.
żyjemy sobie, myślimy, że każdy tak ma...

https://www.youtube.com/watch?v=KsLG0V_w7rw

hmmm
muszę stwierdzić, że jestem hipokrytką... jestem w związku z kimś, kto w sumie mi się nie podoba, ale go lubię ;]

przyznaję się, na sympatii znalazłam tzw. miłość :peace:

dzisiaj był ukochany kurczak z brokułami z china house :serce:

seks z rana :lol:

później ciacho i zakupy (nadal chora, więc zakupiłam nowe prochy)

chora.
morze wyszło mi bokiem ;]

Nie najważniejszy, ale bardzo ważny, bo trudno być z kimś blisko, jeśli on ci się nie podoba

Powiem tak- jeśli wyglądasz jak model, masz prawo wymagać, żeby twoja kobieta wyglądała jak modelka
jeśli nie....

wróciłam z wakacji...i zderzyłam się z rzeczywistością
wszystko mnie boli, szczególnie wątroba, nic mi się nie chce, bardziej niż przed urlopem