Samotność

Ametyst, skąd ja to znam D: właśnie też wmawiałam sobie że to tylko internet, ale ona zarzekała się, że jesteśmy jak siostry i takie tam. Ja mimo radości z tego, że jednak z kimś mogę pogadać, czułam lęk, że tak w końcu nastanie tego koniec. No i teraz wiem, że większość ludzi to kłamcy. Mówią, że im zależy ale jak przychodzi co do czego, to znajduje się dla nich ktoś lepszy. Odnowiła znajomość z inną koleżanką i ja nie jestem potrzebna.

szuflada

imigrant

Często też denerwują mnie osoby, które mówią że zaakceptowałyby kogoś nawet niepełnosprawnego, a jak przychodzi co do czego, to sprawiają tylko przykrość bo deklarując tą akceptację, nigdy nie spotkali się z takim przypadkiem realnie i nie byli świadomi powagi i trudu jaki niesie taki związek.

Wnętrze mojej głowy :D

Siemanko

Jakby kto chciał popisać, to ja chętnie z każdym. :3 Nigdy nikt mi się nie zwierzał i nie mówił o swoich problemach, właściwie nie wiem czemu, może jestem jakaś ułomna? No ale nie ważne. Czasem to nawet chciałabym mieć misję kogoś wesprzeć ale jakoś tak nikt nie chciał być przeze mnie wspieranym :V Ludzie traktują mnie jak taboret, nie czują we mnie oparcia (suchar roku) no ale podrzucam gg 12422941

hm lube i to i to bo podobne ale jednak cola

Ogórki kiszone czy konserwowe?

Ja kasy nigdy nie dałam, ale raz spotkałam żebraka, który grzebał po koszach i zapytał mnie czy mam coś do jedzenia, to dałam mu bułki. Dziękował mi chyba 3 razy. :3

Ametyst to możliwe, że zdziczałaś. Ja byłam dzika dopóki nie poznałam kumpeli w necie ale ona teraz żyje w swoim świecie (yaay rymy) i praktycznie znowu jestem sama ale nie umiem teraz niczym się zająć bo za bardzo się przyzwyczaiłam że z nią gadam ;/ a teraz tak wszystko mi się szybko nudzi nie tak jak kiedyś. Kiedyś byłam takim pustelnikiem i teraz jestem rozdarta pomiędzy tą swoją samotnością, a potrzebą przebywania z kimś. To mnie trochę niszczy jednak.

No a oprócz tego nie mam jako takich kumpli/kumpelek/znajomych w realu. Tyle co na uczelni ale jak szkoła się skończy to i kontakt z większością. Zostaną może dwie osoby ale też takie co z nimi pogadałabym od czasu do czasu od święta.

Boli mnie głowa i nie mogę spać na na na na na... a tak serio to ucho trochę i trochę głowa, tak 50% każde.

Hej hej wszystkim ;3

4w5 Mniej więcej tak. Trochę się pogubiłam w życiu. Nawet lubię często swoją niedojrzałość, ale też wypadałoby się ogarnąć zwłaszcza, że niedługo koniec studiów i nie mam pojęcia co mam ze sobą zrobić.

Pogadałabym o pierdołach ;3 gg podam na pw jeżeli ktoś jest zainteresowany.

Choruję na zespół samotności nabytej i to do tego częściowo z własnej winy ale nie będę o tym przynudzać. Mam 22 lata i nie zdradzę imienia, w każdym razie mój nick może być mylący bo jestem sobie babką :3

Przybyłam tu głównie z myślą o poznaniu przyjaciół, przyjaciółek. Nie wiem czy chciałabym bawić się w związki, nigdy w żadnym nie byłam. Mam taką jedną swoją przyjaciółkę ale rozmawiam z nią tylko przez internet bo nie bardzo możemy się spotkać. Ostatnio przybiło mnie to, że znalazła sobie chłopaka, a ja zostałam tak trochę na uboczu.

Nie lubię pisać na poważne tematy. wolę zachowywać się jak gimbus, troll internetowy i taki mały śmieszek. Mając 22 lata można z powodzeniem zachowywać się jak dziecko. Nie chcę brać życia na poważnie. Lubię koty, czasem coś narysuję chociaż trochę nieudolnie. Jak już się przywiążę to ciężko jest mi się oderwać.

Teraz mi trochę smutno więc post trochę bez entuzjazmu.