Samotność

Przyznam szczerze, że kompletnie nie potrafie zaakceptować siebie przez co pewnie odstraszam innych ludzi. Czy tak może być?
Czasem mam ochotę 'zniknąć na moment, zobaczyć komu będzie mnie brakowało najbardziej'.

10 czerwiec

Bliźnięta

Myślę, że nie jesteś sam. Mam całkiem podobnie, gdy jestem ze znajomymi nie mogę się odnaleźć i jestem wyobcowana.
Są jeszcze jakieś osoby, ktore mają taki problem?

No właśnie trzeba czekać, może kiedyś wszystko tak dobrze się ułoży, a nie tylko same rozczarowania, gdzie tylko jednej osobie zależało, w tym przypadku mnie...

Cześć :) Uczucie odrzucenia nie jest niczym przyjemnym, jednak nie można się poddawać, bo zawsze znajdzie się ktoś komu na Tobie zależy. Głowa do góry :-)

Cześć

można pozazdościć pasji i zdeterminowania, powodzenia ;-)

U mnie podobnie niestety, jednak ze strony rodziców wszystko jest w jak najlepszym porządku i myślą, że wystko jest ok, a tak naprawde nic o sobie nie wiemy, zwyczajnie się nie znamy.

Widząc pary, słuchając muzyki, samotne wieczory... itd itd nie będę powtarzać.
Osobiście uważam, że taka bezsilność związana z samotnością może przyjść w każdym dosłownie momencie jest to nieuniknione i przykre jak dla mnie, żeby w absurdalnych sytuacjach będąc w tłumie ludzi, tzw znajomych czuć się samotnie.

Dzięki, pewnie macie racje :)

Tak jak i Wam doskwiera mi samotność. Jestem po raz pierwszy na forum przeczytałam wiele Waszych rozmów. Trochę podniosły mnie na duchu, jednak z samotnościa trudno sobie poradzić tak szybko. Jestem dosyć zamknięta w sobie i może trudno będzie mi się otworzyć. Mam nadzieję, że będziecie wyrozumiali.
Po prostu nie miałam nigdy wielu znajomych i nigdy nie należałam do grup z przebojowymi osobistościami, przez to często stałam z boku.
Mam nadzieję, że tu znajdę oparcie.