Samotność

SuperEgo · Nowy Wiek: 29 Dołączył: 03 Sie 2016 Posty: 7

Witaj!

Zacznę od tego, że nie lubię tego typu stron, bo przesądnie kieruję się nieprzypadkowymi przypadkami, aniżeli wyklejam ogłoszenia. No ale nic, przypadków brak, więc piszę, a być może Ty "przypadkowo" tu trafisz.

Znasz mnie przecież...
Od dawien dawna się znamy, teraz tylko na moment zapomnieliśmy o sobie.
Co u mnie?
Aktualnie 22 wiosny za mną, satysfakcjonująca praca na Śląsku i wciąż multum marzeń do realizacji. Tak, dalej działam artystycznie, choć brak weny jest jak chmara komarów - wciąż gryzą i nie dają o sobie zapomnieć, nie dają się skupić i wysysają coś ze mnie... ale to nie może wiecznie trwać, więc wporzo. Zdziwisz się! Zacząłem czytać książki :D Katuję się psychologią, historią, filozofią i pokrewnymi.
Kiedyś sporo podróżowaliśmy... dziwne, że jeszcze nie trafiliśmy na siebie podczas naszych odrębnych wędrówek. Znając życie mineliśmy się w przelocie nawet sie nie zauważając... takie to szczęście :P
Wiara? Wciąż - paradoksalnie - piekielnie mocna, choć łatwo zgubić orientacje, gdy wciąż podkłada nogę życie... ale prędzej je stracę, niż wiarę, więc luz :)

A Ty jak? Wciąż z leksza zagubiona? Nie martw się, kto inny może pomóc tak jak ja, hmm?
Poza tym, jeśli odnajdziesz się podczas zagubienia - wszędzie się odnajdziesz.

Okej, ja już spadam na spacer do lasu wtopić się w otoczenie, bądz muzycznie odpynąć, bo męczy mnie ten miejski motłoch, nie wiem dokąd ci ludzie tak pędzą i czego chcą.

Wiem, że rozumiesz o czym piszę - przecież znamy się jak łyse konie. Wez się w końcu odezwij, bo whiskey mi się chłodzi w lodówce a sam pić nie będe :>