Samotność

Tylko czego Ty oczekujesz? Jesteś normalny i nie wiem kto Ci wmówił, że jest inaczej, ale czytając to co napisałeś, stwierdzam, że nie ma w Tobie nic niesamowicie innego. Zrzucasz winę za swoją samotność na złych kolegów, którzy tylko piją i niczym się nie interesują. Zrzucasz winę na swoje miejsce zamieszkania. Wiesz ilu nastolatków mieszka na wsi? I co ciekawe są absolutnie normalni. Sama mieszkam na wsi i okazuje się, że dociera tu internet, wszyscy sąsiedzi wokoło mają też telewizję, telefony. I nawet jeśli ktoś hoduje jakieś krowy to nie ma to ŻADNEGO wpływu na mnie. W końcu zrzucasz winę na to okrutne życie, które tak strasznie Cię pokrzywdziło. Nie masz problemów z głową. Ale chyba bardzo, bardzo chciałbyś mieć coś, co by Cię wyróżniło i sprawiło, że miałbyś ten jeden, wspaniały powód do użalania się nad sobą. No i przede wszystkim, piszesz, że chciałbyś mieć przyjaciół, ale nie chcesz nawet rozpocząć procesu zaprzyjaźniania się. Wiem, ponieważ to nie jest Twój pierwszy post na tym forum, wbrew wszelkim pozorom.

Jasne, że szczęście istnieje. Jeśli nigdy go nie poczułaś chociaż w małej ilości, to serio współczuję, droga Samobójczyni. Bo to jest chyba to do czego człowiek powinien dążyć, a przynajmniej starać się. Swoją drogą dziwię się sobie, że nie zorientowałam się wcześniej kim jesteś, jak z Tobą gadałam. Ty chyba nie umiesz żyć bez tego forum, nie? :D No ale pomijając ten mały off-topic, za który niezmiernie przepraszam, to uważam, że nie ma żadnych podstaw, żeby zaprzeczać istnieniu szczęścia. A co więcej wydaje mi się, że takie rzeczy są już dawno naukowo potwierdzone, więc nie wiem w ogóle po co to wszystko piszę, chyba mi się nudzi :-)

Sylwester to wyjątkowa okrutna forma tortury dla osób samotnych. Staram się to olewać, ale dołuje mnie jak większość moich rówieśników się spotyka i bawi a ja się nie spotykam i nie bawię.

Dawno nie byłam tak serio szczęśliwa. Ciągle czekam na tą osobę, którą zrozumiem, która mnie zrozumie. Kimkolwiek jest i kimkolwiek byłaby dla mnie. Wydaje mi się, że jak ją odnajdę, to wszystko inne będzie miało mniejsze znaczenie niż dotychczas. I wtedy może będę szczęśliwa.

Zwę się shayba, a jestem tutaj, ponieważ czuję się chooolernie samotna (wow, kto by się tego spodziewał na takim forum) Mam nadzieję, że znajdę tu przyjaciela, a przynajmniej kogoś interesującego. Nie spotkałam jeszcze nikogo kto by nie zrozumiał, ale moja samotność jest też związana z nieśmiałością. Mam lat niespecjalnie wiele, bo 15. Kocham rocka i metal, ale nie przeszkadza mi jeśli ktoś słucha innej muzyki. Lubię pisać różne porypane rzeczy i nie mam pojęcia co zrobić ze swoim życiem. Także no... Witam wszystkich.