Samotność

"Teatr i jego sobowtór" jestem gdzieś w połowie i czuje się jakbym wrócił do nadużywania psychotropów

Jestem chory na życie zdecydowanie. Wole sen, to znaczy sny, nawet te koszmarne są lepsze niż te zmęczone poranki i myślenue o tym jakie wszystko jest debilne. Dzisiaj widziałem 3 starych dziadków na przystanku i myślę sobie : Cholera jakie to życie jest głupie, jak ona jest total ie debilne, zastanawiałem się czemu taki dziadek co cały się telepie, ledwo dyszy po prostu ze sobą nie skończy, pewnie się boi to oczywiste, ale życie w takiej agonii to już w ogóle paranoja

Nie mart się ziomuś ja też nie lubie gadać z ludźmi bo nie mam o czym dyskutować z nimi, wszyscy roześmiani i zadowoleni z życia, po prostu nimi gardze i też czuje się full samotny, często nawet płacze, że na tym smutnym świecie nie ma nawet jednej duperki mormalnej albo, że ja jestem popromienny. Nic nie poradzisz, gardź plebsem i wiedz, że to dlatego, że jesteś ekskluzywnym typem i tyle a z takim nie każdy ponawleka. Czaisz to ?!

Uważam, że przyjaźń nie istnieje a każdy czlowiek jako jednostka jest samotny, mamy kumpli, koleżanki ale prawdziwa przyjaźń nie istnieje. W moim pojmowaniu prawdziwy przyjaciel to osoba stojąca wyżej od wszystkich, brata, siostry, matki, ojca, partnera. Niestety to nie możliwe