Samotność

Może ktoś z nas ma charakterystyczny wygląd? ;)

to ja też się piszę na spotkanie :)

Chyba sporo osób tutaj własnie zostało na lodzie, jako jedyny ze wszystkich - tylko jesteśmy rozrzuceni po Polsce. Ludzie się przyzwyczajaja, ze im pomagasz i czasem nawet najlepszy przyjaciel sie zdziwi, ze masz problem, ze chcesz tym razem porozmawiac o sobie...
Ogolnie, to fajnie, ze mozemy się wszyscy spotkac na tym forum i porozmawiac :) tylko czasem wystarczy sama rozmowa przez internet, podnosi na duchu i pomaga zyc dalej w realnym, codziennym zyciu. Bo chyba wiekszosc osob ma nadzieje, ze spotka swoja druga połowke tradycyjnie, ze zacznie sie od spontanicznego usmiechu, a potem stopniowo spacer, kino... to ma taki urok :) i nic dziwnego, ze sie o czyms takim marzy w tym paskudnym swiecie :P przezywanie rodzacego sie uczucia w taki sposob, nie na zasadzie "oboje jestesmy samotni, dobierzmy sie w pare,moze cos z tego wyjdzie". Nic nie wyjdzie. To tylko przykrywka przed znajomymi i rodzina, zeby juz przestali gadac. Chociaz swietnie to rozumiem, ciezko miec taki mocny kregoslup i sie nie dac!
I chyba to własnie internet pogłebia spoleczne bariery w pomaganiu. To znaczy - my tutaj sobie pomozemy, ale w zyciu wiekszosc ludzi na ulicy nas minie i pobiegnie dalej, najczesciej do komputera.

Ja z zakupami mam odwrotnie, kupuje sobie coś nowego (jeśli mnie w tym czasie stać;) i podziwiam się sama ;-)

pewnie, że nie można od tego uzależniac poczucia własnej wartości, ale to jest jakby złapanie równowagi, mam piękne wnetrze, więc pokaże to na zewnątrz ;)
to my jesteśmy najważniejszymi osobami w naszym życiu. Trzeba sobie to uswiadomic, wmówić i nie dać sobie myslec inaczej. To nie jest egoizm, tu chodzi o przetrwanie, może walne banałem, ale "takie mamy czasy";/

aż tak nie umiem się upić:)
trzymajcie lepiej za mnie kciuki;]

właśnie dzisiaj wieczorem czeka mnie taka sytuacja - koleżanka robi urodziny, na które zaprosila same dziewczyny,ale każda z nich w ostatnim czasie kogos poznala, i to takiego kogoś o kim jest co opowiadać. a ja cóż... będę musiała nadrabiać miną.

To jest najgorsze, z jednej strony cieszę się na spotkanie, z drugiej - zwykle wiem, zę zawsze wracam po takich spotkaniach przybita, i to jest straaszne, to wtedy dopada mnie poczucie samotności, chociaż powinnam być "nasycona" kontaktami. ale nie w tej sferze ;/

a może znacie jakieś 'triki', ktore mi pomogą to przetrwac??, nie przejmować się, nie dać się sobie przybic??

witam wszystkich samotnych. ja tez należę do tej grupy i czytając niektore wypowiedzi zdziwilam się, jak bardzo podobna jestem do Was - wszystkich, i tych, ktorzy maja gorsze dni i to tych pocieszających. ;-)

moje wypowiedzi pewnie też beda zalezaly od tego, czy mam dobry, czy zly dzien. :oczko:

Wszyscy jestescie super. to naprawde nie sa puste słowa!