Samotność

Najbardziej jestem zła na siebie że taka stara a taka naiwna wierze w słowa kogoś kogo tak na prawde nie znam.Nie odezwe sie ani słowem,zobaczymy co zrobi jesli nie zrobi nic w kierunku aby sie spotkac ,jesli nie zobacze zaangazowania z jego strony to do widzenia nie bede tracić czasu na kogoś kto nie ma go dla mnie i woli spedzać ten czas w domu lub ze znajomymi.

Najwyraźniej w świecie ma mnie po prostu głęboko gdzieś.Jest trzeci dzień w domu i ani słowem nie wspomniał kiedy byśmy się zobaczyli-ja mam mu to proponować?wcześniej mówił i pisał że jak tylko przyjedzie to nie da mi spokoju taki bedzie ,,nachalny,, bo tak bardzo za mną tęskni taaa właśnie widać -słowa łatwo wypowiedzieć gorzej z czynami.Tak sie czuje jakby go w ogóle nie było przez te trzy dni jedynie kontaktujemy sie tel i to przez sms-a nawet nie zadzwoni góra dwa sms-y i tyle.Jak był poza krajem to kontakt mieliśmy znacznie lepszy a teraz?!!na co mam czekać?aż w końcu łaskawie znajdzie dla mnie aż jeden dzień by sie spotkać?Zamiast wspominieć coś o spotkaniu to On mi z rana życzy miłego dnia i tyle.Bomba ,jestem naiwną kretynką i wierze w to że myśli o mnie poważnie -bzdura

Jak sie tęskni i tym bardziej chce sie stworzyc coś poważnego to robi sie wszystko aby wspólnych chwil było jak najwiecej.Słowa słowami ale czyny są najważniejsze a jak on nie bedzie robił nic to i nic z tego nie bedzie.Dla mnie nie byłoby problemu aby wyjechac z Nim za granice ważne zebysmy byli razem a nie osobno.Ale taką decyzje o wyjezdzie mogłabym podjąć tylko i wyłącznie wtedy gdy byłam Jego pewna jego zamiarów,jego słów ale kiedy to nastapi?nigdy sie tak na prawde nie poznamy mając dla siebie jeden dzień.....

Nie było dnia żebyśmy ze sobą nie rozmawiali ale głowinie to były takie luźne tematy ale oboje wiemy bo o tym rozmawialiśmy że brakuje Nam wlaśnie takich powaznych rozmów we dwoje od serca,brakuje bliskości i że na pewno szczerze porozmawiamy sobie jak przyjedzie(czyli teraz).Z tego co mówił, on chce poważnego ,stałego związku i byłby szczesliwy jesli stworzyłby go ze mną.Ja jestem bardzo uczuciową osobą i szybko niestety przywiązkuje sie nie jest mi on obojetny i dlatego chciałabym na ile to możliwe jak najwięcej spedzac z Nim czasu żeby go poznać i przekonac sie czy jest szansa miedzy nami na stworzenie prawdziwego związku.Niedawno rozmawialismy o tym żeby spedzac ze sobą jak najwiecej czasu i pozwiedziałam że nie wyobrażam sobie związku gdzie widuje sie tylko np raz w miesiacu a On odpowiedział :ale tak bedzie bo przeciez wiesz jaką mam prace nawet nie próbował dodać że bedzie sie starał aby było tych wspólnych dni wiecej.

On ma 31 lat a ja 29.Nie wyobrażam sobie tego bo jak może z tego cokolwiek wyjść jeśli nie ma tak na prawde mozliwośći poznania się lepiej.Gdzie właśnie te rozmowy,gesty,bliskość itp.to właśnie łaczy pary a ja nie mam możliwośći z nim nawet porozmawiać tak szczerze,otwarcie od serca ,przytulić sie pocałować.Mam miesiąc czekać za Nim żeby móc spedzić AŻ jeden dzień.Teraz ja siedze sama w domu z różnymi myslami a On przyjechał dwa dni temu i z tego co wiem cały dzień był gdzies u znajomych i na koniec ogarnia dalej dom.Nie wiem kiedy się spotkamy bo nic nie mówi teraz o tym a za kilka dni już ponownie wyjezdza.Wczesniej mówił że tęskni,że bedzie chciał ze mną spedzić cały dzień jak przyjedzie a czy mi wystarczy Dzień?!!!przecież tak sie nie da stworzyć żadnego związku,jak On sobie to wyobraża.

Od niedawna zastanawiam się nad tym czy można stworzyć prawdziwy,kochający związek na odległość.Poznałam super faceta z którym jest mi na prawdę dobrze lecz bardzo rzadko sie widujemy,jedynie raz na miesiąc.Nie dosyć że mieszkamy dość daleko od siebie bo ponad 160km to jeszcze On wyjeżdza za granicę do pracy dlatego nie mamy jak sie cześciej widzieć.Pozostaje jedynie skyp ale ile też tak można,gdzie spędzanie razem czasu,rozmowy ,poznawanie się ,bliskość strasznie mi tego brakuje i jeste mi z tym bardzo żle.W żaden sposób nie poznamy się lepiej jak w realu.Nie znamy sie długo i dlatego tym bardziej jest to dla mnie tak bardzo wazne bo jak poznam go lepiej jesli bedziemy spedzać ze soba tylko jeden dzień w miesiącu.Gdy on przyjezdza do domu na kilka dni to najpierw dom ,ograniecie wszystkiego w miedzy czasie spotkanie ze znajomymi i na końcu ja ale jak koledzy są przede mną a ja na końcu to jest mi tak przykro że zniechęca mnie to wszystko jeszcze bardzej.Mówi ż ezależy mu na mnie ,że juz nie moze sie doczekac kiedy mnie zobaczy ze tęskni itp,mi tez bardzo na nim zalezy bardzo,bardzo,ale jak to ma wyglądać?jeden dzień w miesiącu sie widzieć?najpierw znajomi a pozniej ja?

No nigdy nie wiemy na kogo trafimy a świat wirtualny rózni sie od realnego i tylko w realu mozemy sie przekonac jaki kto jest tak na prawdę.Cięzko trafic na porządnego faceta bo albo zboczency,seksiarze albo życiowe ofermy.Na pewno są normalni fajni dojrzali faceci tylko jak na takiego trafić to jak trafic 6 w lotka

no dokładnie tak jeszcze wielce zdziwiony czemu sie tak unosze czemu sie denerwuje że zbyt agresywna jestem bo przeciez on nic takiego nie powiedziała-nie zrobił.Chce takimi słowami we mnie wzbudzic jaką winę?i moze to ja mam go za cos teraz przepraszac?-juz go przepraszam i padam na kolana niech szuka innej naiwnej co bedzie dla niego na każde zawołanie

Tak mnie zdenerwował bo znowu zaczął mi mówić :,,to jak przyjedziesz do mnie to wypijemy kawke ,,i takie inne pierdoły no krew mnie zalała i powiedziałam wszystko co o jego zachowaniu sądze że idzie na łatwizne,że nawet nie raczy tyłka podnieść i przyjechac tylko ode mnie tego oczekuje.A on tylko nie denerwuj sie że zbyt ostro reaguje itp.i co?i tak jak pisał non stop tak od razu zero odzewu a bombardował mnie non stop wczesniej sms-ami.To jest facet to d.....pa a nie facet dorosły facet(30)lat a zachowuje sie jak dzieciak.Może jestem starodawna bo teraz inne juz czasy bardziej to wszystko jest ułatwione ale facet ma sie jak dla mnie starac o dziewczynę i nie powinno byc w ogole czegos takiego żeby to on mówił aby tym bardziej na pierwsze spotkanie to dziewczyna przyjechała oczywiscie co innego jesli by na prawde nie mógł a nie bo mu tak lepiej i na reke

Dla mnie 60km to również mało bo nie takie kilometry sie pokonywało.W ostatnim związku jak byłam to mnie i mojego byłego chłopaka dzieliło 140 km i to dla obojga z nas nie był żaden problem.Jeśli sie tylko chce i zalezy nam na drugiej osobie to staniemy na rzęsach aby z nia sie spotkac.ale w tym teraz przypadku to nie widze żadnej checi z jego strony on tylko mówi i mówi a nic w tym kierunku nie robi tylko czeka az ja zawitam pod jego drzwi i to mnie denerwuje bo to wyglada tak jakby te 60km było dla niego końcem świata.To co moge z jego zachowania wywnioskowac w tym przypadku to to że jest po prostu leniwy i idzie na łatwizne.Nie wiem czy to ma w ogóle jakis sens bo on tylko potrafi mówić ..teraz znowu siedzi w domu i pisze ze sie nudzi no to kurcze normalnie myślący facet od razu by buty założył i sie spotkał -aż brak złów skąd tacy leniwce sie biorą.

Ja nie będe latać na czyjeś zawołanie jak mu zalezy to niech to pokaże a nie siedzi w domu i czeka aż to ja do niego przyjade co to ma być -nie znam go osobiscie i mam w ciemno do niego jechac tyle km.ja nie wiem jak on moze w ogóle takie cos proponowac zebym jeszcze pociagami wieczorem jezdzila bo wiadomo teraz jest szybko juz ciemno a on ma od swojego domu do dworca zaledwie 5 minut piechotą wiec myknie do domu szybko a ja bede sie tłuc pociagami przez 1,5 godziny

Piszę do was bo juz sie w tym wszystkim gubie.Otóż poznałam chłopaka przez internet piszemy juz ze soba od dobrych 2 miesiecy wszystko fajnie wydaje sie byc sympatyczny, miły,spokojny ale to tylko jak na razie moje przypuszczenia bo nie znamy sie osobiscie i wszystko by było ok.ale?!mieliśmy sie spotkac miesiac temu on miał przyjechac do mnie a mieszkamy od siebie ponad 60 km.aż na kilka godzin przed spotkaniem napisał ze nie przyjedzie bo jest po nocce i jest zmeczony-przełożylismy spotkanie.Teraz to on cały czas pisze abym to ja do niego przyjechała ani słowem nie wspomni ze przyjedzie non stop tylko mówi ze sie spotkamy jak przyjedziesz do mnie itp.i dwa tygodnie temu postanowiłam ze pojade do niego ale niestety musiałam jechac pociagiem i to z przesiadką no i pech chciał że pociagi mialy ogromne opoznienia i nie zdazyłam na druga przesiadke do niego a byłam zaledwie 17 km od jego miejscowosci a na kolejny pociag musiałabym czekac ponad 2 godziny wiec dzwoniłam do niego z dworca myslałam ze podjedzie po mnie ten kawałek tak abym nie musiała czekac tyle czasu bo co to do niego te 17km a on nic takiego nawet nie zaproponował tylko non stop powtarzał no i co teraz co teraz a ja mu mowie no wymysl cos a on no ale co?juz mu chciałam wygarnac (człowieku rusz sie i przyjedz po mnie skoro jestem tak blisko)wkurzyłam sie i wsiadłam w pociag powrotny do domu i tak przejechałam sie tylko pociagiem bo szanowny pan nawet nie pomyslał o tym aby przyjechac po mnie.Bedac w domu pisalismy ze sobą na komunikatorze wygarnełam mu wszystko a on tylko przepraszał że nawet przez mysl mu nie przeszło aby podjechac po mnie itp.Powiedzcie jak to ma byc pierwsza randka a facet nalega aby to dziewczyna do niego przyjechała jak on siedzi w domu a jak co do czego przychodzi to nawet nie zaproponuje przyjazdu-ja mam sie za nim uganiac i jeżdzic do niego a on co?!Moim zdaniem idzie na łatwizne chce sie spotkac ale to ja mam ujezdzac do niego.Co myślicie o tym bo mnie to denerwuje nie tak powinna wygladac pierwsza randka teraz w ogóle faceci lubia isc na łatwizne i miec podane wszystko na tacy bo im za daleko bo im nie podrodze no ale jakby myslał logicznie taki facet to by sie nawet nie zastanawiał i wsiadła jak najszybciej i by sie spotkał