Samotność

Cześć wszystkim! Dołączyłam do tego forum w poszukiwaniu bratniej duszy do rozmowy. Samotność to w sumie moje drugie ja, ale nauczyłam się z nią nie walczyć, a korzystać mądrze. Jestem introwertykiem, więc zbyt intensywne kontakty z ludźmi mi nie służą, zazwyczaj jestem szczęśliwa, że mogę wrócić po pracy do pustego i cichego mieszkania i nie muszę nic dla nikogo. Staram się korzystać z życia, zwiedzać, realizować pasje, śmiać się i cieszyć codziennymi rzeczami. Mam przyjaciółkę z którą świetnie się dogaduję (czyli taką która rozumie, że nie zawsze mam ochotę na rozmowę, nie przejmuje się tym że czasem "zrywam kontakt" żeby zresetować umysł i odzywam się dopiero po miesiącu) ale ponieważ uwielbiam poznawać nowych ludzi to brak mi ostatnio nowych bodźców :) w samotności przeżyłam cały okres szkolny i wiem jak może to dokopać jeśli się z tym walczy. Poznanie kogoś wartościowego w realu to zdaje się graniczy z cudem, zwłaszcza kiedy człowiek ma mało wolnego czasu poza pracą. A i dla introwertyka takiego jak ja otworzyć się przed kimś innym jest trudne, łatwiej to zrobić online ;) Na studiach, w szkole, było to jakoś bardziej naturalne, proste, wspólne problemy zbliżały! Jeśli ktoś ma ochotę pogadać to zapraszam na pw. W skrócie o mnie- jestem molem ksiażkowym, przyrodo-holikiem, uwielbiam rysunek i fotografię przyrodniczą. Nie interesują mnie rozmowy o paznokciach, sukienkach i butach (chyba że chodzi o nową odzież termiczną i trekingi), dzieciach ani gotowaniu, to nie moja bajka. Szukam ludzi interesujących którzy nie uważają że są nieomylni, mają do siebie dystans i lubią zastanawiać się nad sobą, swoją osobowością i światem wokół :)

Cześć. W dzisiejszych czasach trudno jest znaleźć kogoś, kto nie będzie tylko na chwilę, zwłaszcza jeśli szukasz na siłę. Z moich doświadczeń wynika, że niestety samotność i problemy u drugiej osoby widać od razu przy pierwszym kontakcie. A niewielu ludzi ma tyle siły żeby brać na swoje barki cudze problemy, kiedy nie radzą sobie ze swoimi. To też pytanie do ciebie, dlaczego potrzebujesz głębszych znajomości? Czego ci brakuje, czego nie jesteś w stanie dać sobie sam? Ludzie lgną do osób silnych, pewnych siebie i przede wszystkim kochających siebie samych całym sercem. Do osób, które są sami sobie najlepszymi przyjaciółmi i zdrady lub kończące się przyjaźnie nie są w stanie ich mocno zranić. Zanim to zrozumiałam minęło ponad 20 lat mojej samotności, płakania w poduszkę, oczekiwania że pomoc otrzymam od innych. Znalazłam ją w końcu w sobie, i to zmieniło wszystko - dało w końcu radość, spokój, prawdziwego przyjaciela i inne bardziej powierzchowne znajomości. Teraz samotność jest moim wyborem a nie więzieniem. Jeśli masz ochotę pogadać to zapraszam na pw.