Samotność

Zgadzam się z tym co mówisz. Widzisz znaleźć introwertyka takiego z czystej krwi nie jest łatwo, także ocenienie swojej osobowości jako "introwertyk" też nie może być tak dosadnie pojmowane. Cech charakteru mamy mieszane i sam mam wiele z introwertyka, choć je po prostu przełamuje. Wielu ludzi zasłania się tym typem osobowości może dla swojej wygody, ponieważ jeśli ktoś jest np. nieśmiały, chciałby iść na imprezę się pobawić a się boi( nie ma co się oszukiwać każdy potrzebuje rozrywki w taki czy inny sposób), wyczyta w internecie o tym typie osobowości i już się z nim utożsamia. Nie podejmie wyzwania tylko powie..."a taki mam charakter i to normalne, nic nie da się zrobić".
Niby najlepiej czuje się w samotności, kieruje wszystko do wewnątrz siebie ... a guzik prawda bo jak postawisz przed nim odpowiednią osobę z którą będzie miał wiele tematów do rozmowy i podobny światopogląd to on nagle stanie się ekstrawertykiem gadającym jak najęty. Znam to po sobie ponieważ nie z każdym mam multum tematów do rozmowy ale są takie na które mogę gadać na okrągło. Ważne w tym wszystkim jest nauka pozytywnego nastawienia i wychodzenie ze swojej strefy komfortu co jest bardzo ważne. Zresztą przez doświadczenia życiowe charakter się zmienia i nawet jak się cofniesz o 5 lat to zobaczysz ile się w Tobie zmieniło. Teraz w drugą stronę jak pomyślisz za 5 lat jaki możesz być, to wystarczy pomalutku zbliżać się do tych cech jakie byś chciał mieć i eliminować te które Cię denerwują :) Chciałem jeszcze poruszyć kwestię tego, iż taki introwertyk siedzący w towarzystwie i nic nie mówi jest po prosu w swej głowie i myśli " co tu powiedzieć CIEKAWEGO?" Sam wymaga od siebie aby mówił tylko mądre i ciekawe rzeczy, za bardzo się spina aby nie palnąć głupoty bo później będzie ją tydzień rozpamiętywał :) W tym momencie traci możliwość fajnej i swobodnej rozmowy.

Hej Aniu, witam również jako introwertyk :) No nie łatwo się żyje wśród tego ekstrawertycznego świata, wiem coś o tym :) Bardzo dobrze, że próbujesz jakoś się przełamać też to powoli robię, pewność siebie gra tu kluczową rolę, jak jej nie ma to internet i jakieś portale mogą pomóc pokonać pierwsze lody :)

Bez alkoholu też można się pobawić, nie mówię, że nie także sam nie raz nic nie piłem a tańczyłem i bawiłem się na całego. Dziewczyny też wyczuwają desperatów także uważaj, nie mów przy nich o słabościach, one mają na prawdę szósty zmysł :-)

Swobodnej rozmowy można się nauczyć tylko w praktyce, też mam z tym problem niestety, ale trzeba próbować. Dokładnie rób to co najbardziej lubisz, w Wawie jest mnóstwo jakichś wystaw tematycznych, zlotów itp. tam też przychodzą fajne dziewczyny a i łatwiej będzie wam się zapoznać bo macie jakieś wspólne zainteresowanie ;-)

Widzisz bo to są koleżanki i jesteś w freindzone a z niej przejść na coś więcej to jest czasem ciężko, one widzą w Tobie kolegę i tylko kolegę. Gdyby była jakaś impreza zakrapiana to wtedy przy tańcach mogłoby się to trochę zmienić i przełamać tą barierę. Na portalach jest ciężko, tak przez miesiąc wysyłałem, zaczepiałem dziewczyny, wysyłałem wiadomości pewnie do ponad 50 i też niewiele się odezwało a jak tak to właśnie z daleka. Ale będę próbował dalej na pewno, bo nigdy nic nie wiadomo, może akurat jakiejś wpadnę w oko. A właśnie jaki masz rodzaj epilepsji bo jest ich trochę? To nie jest tak, że jestem ciągle happy bo się nie użalam... staram się nie użalać, nie wracać do negatywnych wspomnień itp. Przez ostatnie pięć lat miałem z siedem wesel i na każdym byłem sam także doskonale to rozumiem, a na większości bawiłem się doskonale. Najważniejsze to zrozumieć, że jeśli nie jesteś szczęśliwy sam ze sobą to właśnie jest problem, bo jak uzależnisz się od czyjegoś szczęścia to w przypadku rozstania będziesz kompletnie załamany. Co do silnych i pewnych siebie kobiet, takich samic alfa to one szybko wyczuwają takich nieśmiałych i niepewnych siebie. Mowa ciała jest tak ogromnie ważna, że może popracuj nad pewnością siebie. Staraj się trzymać kontakt wzrokowy, nie spuszczać do razu w ziemie, poczekać aż ona to zrobi ;-)

Chodzić wyprostowany, uśmiechać się(oczywiście lekko a nie tak żeby zęby szczerzyć :lol:

), poeksperymentuj trochę a może da to jakieś efekty.

No właśnie pogoda do dupy to też robi swoje na nasze samopoczucie, także aby do wiosny ;-)

O widzisz a ja sobie Inter oglądam, dobrze że jest ten eleven sport :-D

Niestety na genetykę się nic nie poradzi, to ruletka. Bo widzisz tak myślę, że na siłę to jakby na takich portalach czy coś, ale jak tak naturalnie się poznaje, w pracy czy podczas imprezy to jest inna sprawa. Wycieczkę to możesz zaplanować, zająć się organizacją itd. a dziewczyna może Cie zawieść i każdy włoży coś do waszej wspólnej wycieczki. Powiem Ci tak ile dziewczyn tyle opinii, jedna woli to inna tamto, ale jak czegoś się nie spróbuje to nie wie się dokładnie tylko przypuszcza. Osobiście to też nie widzę perspektyw na związek ale co tam, nie mam zamiaru się już dłużej użalać. Możesz uprawiać sport? jak tam jest z kondycją, wyglądem, wykształceniem? Dziewczyny patrzą na różne aspekty, mało to na prawdę ładnych i fajnych dziewczyn związało się z osobami na wózku czy innymi rodzajami niepełnosprawności? Może spróbuj czasem mimo twojej choroby pomyśleć, że ktoś ma gorzej, mi to czasem pomaga i taka refleksja pozwala spojrzeć, że przecież nie mam tak źle. Chodzę, widzę, myślę... niektórzy tego nie mają.

Też mam ten problem ze znalezieniem choćby koleżanki, tak po prostu żeby pogadać. Czasem czuje, że zmarnowałem czas na takie obycie się z dziewczynami, bo czas się spędzało z kumplami fazując, paląc marysie itp. Już dawno sobie uświadomiłem pewne rzecz, człowiek dorósł i już nie fazuje. Teraz ciężko jakoś tak się odblokować na nowe znajomości z braku... chyba odwagi, ale przezwyciężam to powoli. Nie posiadanie prawa jazdy u Ciebie nie wiąże się przecież z Twojego lenistwa, więc dziewczyna raczej tego nie odbierze tak, że nie masz bo Ci się nie chce. Oczywiście lepiej nie brać z jakimiś zaburzeniami psychicznymi bo sam jeszcze dostaniesz deprechy co fajne nie jest bo sam się o tym przekonałeś. Tak jak już wspomniałeś potrzebna jest Ci osoba towarzyska z optymistycznym nastawieniem, jest wiele fajnych kobiet na pewno, a te w Twoim wieku to już potrzebują w większości stabilizacji. Jeśli chodzi o dziecko to na jakiej podstawie twierdzisz, że mogło by być niedorozwinięte, lekaż jakiś badał Twoją spermę czy co?

Rozumiem Cię bardzo dobrze, u siebie to samo zauważyłem, że chciałbym powiedzieć o mojej nieśmiałości, czasem małomówności bo szukam jakiejś akceptacji u innej osoby. W Twoim przypadku też tak jest ale o to chodzi właśnie, żebyś pokazał tej drugiej osobie jaki jesteś, jak Cię polubi i będzie jej zależeć to będzie bardziej skłonna to zaakceptować. Tak więc może Ty podchodź trochę z dystansem do nowych znajomości, żeby każdej nowej osoby nie traktować jak potencjalnej partnerki to ułatwi trochę sprawę. Przecież nie mówiąc o swojej chorobie na początku nikogo nie okłamujesz. Nie wiem czy udzielasz się na jakimś forum związanym z Twoją chorobą, wiesz dużo ludzi ma podobne przypadłości, może tam znajdziesz bratnią duszę ;-)

A myślisz, że co , ja jestem obładowany tabunem kobiet..pss :lol:

Kolego mam taki sam problem ja i Ty, problemy z nawiązywaniem znajomości, czasem właśnie brak okazji do zapoznania kogoś w dodatku mieszkam na zapyziałej wsi. Wiem, że to nie jest prosta sprawa jeśli w grę wchodzi jeszcze nieśmiałość to już w ogóle utrudnia życie. Też się zastanawiam jak tu kogoś poznać, portale tak jak i w Twojej sytuacji trochę słabo wypadały, pisałem z wieloma ale żadna nie odezwała się pierwsza, więc cóż, prosił się nie będę. Z tą Twoją chorobą to też właśnie żebyś się od razu nie ujawniał, wiesz jak już ktoś się zainteresuje znajomością to później inaczej to odbierze ;-)

Dokładnie samo to się nic nie zrobi, ale od siedzenia w domu też nic nie przybędzie. Trzeba się gdzieś pokazać, wyjść nawet i samotnie, a może akurat się znajdzie jakaś ciekawa osoba choćby do pogadania. Masz ochotę się gdzieś wybrać to jedź, nie szukaj wymówek. Czasem sam też gdzieś się wybiorę do kina, nawet na imprezę do klubu i to do innego województwa bo nie chcę żeby mnie ominęła fajna imprezka z tego powodu, że nie mam z kim jechać :peace:

Nie wiem z jakich rejonów jesteś ale na pewno w Twojej okolicy znajdzie się coś ciekawego, najlepiej będzie jak coś zaplanujesz, bo na spontanie to różnie może być. Także planuj i działaj, głowa do góry ;-)

Rozmyślanie to jedna z najgorszych opcji jaką można wybrać, im więcej myślimy, analizujemy tym więcej czasu tracimy. Na coś takiego polecam książkę, Potęga Teraźniejszości, jeszcze jej nie skończyłem, ale wyjaśniła kilka spraw właśnie z nie byciem tu i teraz oraz skupieniem uwagi tylko na tym co się robi w danem momencie ;-)

Co do autorki wątku to jest najgorsze, być z kimś i czuć się samotnie...

Też niedawno byłem na weselu siostry, oczywiście sam ale i tak było bardzo fajnie mimo problemów żołądkowych :-D

Już prawie udało mi się kogoś znaleźć lecz niestety nie wyszło. Na razie mi się nie szykują takie imprezy z czego się w sumie cieszę bo to nie mój klimat do zabawy...wolę inną muzykę :diabelek:

No nie zawsze i wszędzie można go zabrać..wiadomo ;-)

Niedługo to zaczniesz kupować na zapas i zamrażać bo nie będzie Cię chciał wypuścić :-D

Ale zobacz jaki wywołuje na Tobie szantaż emocjonalny trochę poskamle, maślane oczka zrobi i już Cię ma :-D

Nie przyzwyczajaj go do samotności, no nie bądź już taka :-D

W sumie to faktycznie taki czworonożny przyjaciel może czasem pokrzyżować plany ;-)

Drum and Bass Liquid...coś pięknego :zeby:

Melo & Metro feat. Rob Vegas - Exposure (Original Mix)

mar27 pisał o przełamywaniu się... i tak trzeba czasem robić gdy w nas zabłyśnie jakaś namiastka chęci np. na wyjście do kina. Mimo iż nie ma z kim iść to trudno, szkoda stracić okazji na fajny film bo jest się samemu. Mi na szczęście się udało już jakiś czas temu przełamać w kwestii kina czy imprez. Od ponad roku jeżdżę na dużo imprez do klubów, dyskotek przeważnie do innego województwa bo u mnie to niestety za bardzo mocnego brzmienia to nie ma. Powiem szczerze, że takie imprezy dają mi dużo radości gdy mogę sobie potańczyć, nawet kilka razy byłem sam, jechałem prawie 200 km i nie chciałem żeby taka impreza ominęła mnie bo nie ma z kim jechać i oczywiście wybawiłem się świetnie (nawet bez alkoholu akurat mam ten komfort hehe :lol:

). Zazwyczaj jadę ze znajomymi oczywiście :-D

Tak więc wychodźcie mimo obaw, nie myślcie że może samemu nie wypada... oczywiście wypada :-)