Samotność

Cześć! :)

Cześć, Neko!

Próbuję coś znaleźć, ale nic nie widzę. Wiem tylko, że masz kontuzję.
Domyślam się, że dość poważną skoro możesz tylko dwie zgrzewki wody podnosić.
Jeśli jest to chwilowa kontuzja to przecież całe życie przed Tobą jeszcze.
I jeśli nie za często możesz wychodzić- zaproś kogoś do siebie ;>

Ty też jesteś młody...Masz 20 parę lat? MOŻESZ WSZYSTKO! :)

Więcej pewności siebie, na pewno spotkasz kogoś wartego uwagi jeszcze :)

Często zasypiam przy muzyce, zwykle włączam jakąś przyjemną rockową balladę typu November Rain Gunsów :)

'Punk rock means freedom'.

Grunge, punk rock, rock and roll, hard rock, heavy metal, rock alternatywny...I tak dalej. Czasem zdarzy mi się też posłuchać reggae czy poezji śpiewanej.

Led Zeppelin- Whole lotta love :)

W tym roku nie wybierałam się nigdzie na dłużej, raczej weekendowe wypady np. nad wodę z rodziną/ znajomymi :)
Od czasu do czasu zdarzy się jakieś ognisko, koncert czy inna dobra impreza, więc jest całkiem ciekawie. Czas strasznie szybko płynie, a na samą myśl, że od września znowu szkoła zbiera mi się na wymioty! :) A Ty jak spędzasz te wakacje?

Cześć, ja także jestem 4w5, więc doskonale wiem co czujesz!
Samotność chyba na zawsze będzie nieodłącznym elementem naszego życia- taka osobowość, co mamy na to poradzić?
Właśnie...'co na to poradzić?'. Często się nad tym zastanawiam i za każdym razem dochodzę do wniosku, że należy zmienić swój sposób myślenia i namówić swoją podświadomość do takiej zmiany, jaką chcielibyśmy osiągnąć. Chyba wszystko jest lepsze od stagnacji...Błędem jest to, że ciągle czekamy na coś niezwykłego, co mogłoby odminić nasze życie lub chociażby przełamać tę nudę. Tymczasem należałoby sobie uświadomić, że najprawdopodobniej nic takiego się nie wydarzy, a my będziemy musieć dalej żyć. ŻYĆ...
Czy ktoś, kto wciąż czuje się samotny, bezsilny, winny, ... może twierdzić, że żyje? Według jednych być może żyje bardziej niż większość, według drugich jest martwy.
Ja sądzę, że ktoś, kto czuje jak my zbyt na serio podchodzi do życia. Zbyt dużo myśli, zastanawia się, przeżywa. Domyślam się, że spora większość 4w5 to wrażliwi artyści.
Sądzę, że aby zacząć żyć potrzebujemy odnaleźć coś, co zapełniłoby naszą pustkę. Możemy sobie wmawiać, że rolę 'coś' może odegrać muzyka, książki, poezja i tak dalej...Jednak prawda jest taka, że pomocą może być tylko drugi człowiek. Oczywiście nie pierwszy lepszy...Ktoś podobny intelektualnie, duchowo i poczuciem humoru. Tak właśnie! Na pewno ktoś taki istnieje, gdzieś...
To zabawne, że nawet wśród ludzi czujemy się samotni! Niejeden człowiek uznałby to za zwykły paradoks...bo jak można czuć się samotnym, gdy wokół tylu ludzi, z którymi można porozmawiać! Można...Mam wrażenie, że wszyscy Ci ludzie pędzą gdzieś i nie są na tyle odważni, żeby zatrzymać się na sekundę, aby ujrzeć ulotność chwili. Zabawnie patrzeć na tą paranoję dzisiejszego świata!
Och, przepraszam! Mam jeszcze tyle do powiedzenia, ale nie chcę przesadzać (tak jak i Ty strasznie lubię się rozpisywać). Mój tekst pewnie i tak jest cholernie niezrozumiały+ posiada jakieś błędy, których nie chce mi się teraz wyłapywać. Pisałam na szybko, szczerze...więc nie będę niczego poprawiać :) Pozdrawiam!

Sama nie wiem, nie lubię za dużo mówić o sobie i nie lubię się nad sobą użalać, więc wolę uciekać od takich pytań jak to, NovemberRain :>