Samotność

Bez przesady z tymi znajomościami :) Widuję się z nimi dość rzadko, więc bywają długie miesiące samotności i potem jeden dzień spotkania. Lepsze to niż nic, ale do ideału dużo brakuje.
Ten z Filmweba parę lat młodszy ode mnie, ale podobny wiek.
A koleżanka jest o głowę wyższa ode mnie :D Natura pokarała mnie mizernym wzrostem.

Na imprezach raczej nie piję. Najczęściej to występy plenerowe w róznych miastach, gdzie po prostu przyjeżdżam na występ i od razu po występie się ulatniam. Zdarzają się też występy sylwestrowe, na które jeżdżę samotnie, ale tam wypiję najwyżej kieliszek szampana. Picie na umór samotnie w obcym mieście raczej nie byłoby zbyt rozsądne.

O idolce pisałem kiedyś w starych tematach, to nadal ta sama :) Z nią tez mi się dobrze układa, śpiewa w zespole, którego szef jest dla mnie niesamowicie miły i mamy dobry kontakt.
Fana poznałem na Filmwebie, zgadaliśmy się tam i poznaliśmy.
Z koleżanką raczej nic nie planuję :) Raczej raz na jakiś czas pojedziemy razem na jakiś spektakl i tyle. Ona jeździ razem z drugą koleżanką, a mnie biorą "na doczepkę". Ale te spotkania to z jej inicjatywy.

Poznałem jedną koleżankę, zresztą właśnie dzięki temu forum i czasami jeździmy razem do teatru, razem z jej drugą koleżanką. Poznałem też drugiego fana mojej idolki i parę razy rozmawialiśmy na żywo. Mam też jednego internetowego znajomego, z którym nigdy się nie spotkałem, ale piszemy prawie codziennie. Tak więc nie jest źle :)

Co do książki - spokojnie, nie ma pośpiechu. Jak uda Ci się ją dokończyć to daj znać.

Wychodzenie nic nie gwarantuje. Często jeżdżę na koncerty po różnych miastach i po kilkudziesięciu takich wyjazdach nie poznałem na nich nikogo. Zresztą jak ktoś do mnie zagaduje na dworcu to tylko dlatego, że chce kasy. Zaskakujące, jak wielu młodych facetów zaczepia mnie właśnie na dworcach, bo chcą kasę. Towarzysko nikt nie zagada, zresztą nie mam na tyle zaufania do ludzi, żeby w obcym tłumie kogoś losowego poznawać.

Zaglądam tu czasami, choć prawie nic tu się już nie dzieje, a szkoda. Trochę mi się poprawiła sytuacja towarzyska, dalekie to jest od ideału, ale jest lepiej niż było :)

Witaj! To problemy wielu z nas. Ciekaw jestem Twoich wierszy, pokażesz?

No to tylko współczuć. Ja nie doznaję ani ataków, ani doceniania mojej wartości - zwykle ludzie po prostu udają, że nie istnieję i jestem całkowicie ignorowany. Przywykłem już do tego. Moje obserwacje opieram na tym co widzę w internecie i wśród osób, które widzę dookoła, ale oczywiście nie musi być to zgodne z prawdą.

Z jednej strony tak, kobiety mają dużą presję otoczenia, ale za to bardziej się wspieracie. Tak jak pisałem, wystarczy że któraś wstawi losowe zdjęcie z twarzą i ma masę komentarzy, jaka to ona piękna i wspaniała. Jak facet wstawi takie coś? Komentarzy właściwie nie ma, albo jakieś żartobliwe. Oczywiście uogólniam, bo są wyjątki, ale nieraz wam zazdrościłem takich reakcji :) Może dlatego moja samoocena jest bardzo niska, bo nigdy od nikogo nie usłyszałem nic miłego na swój temat, a Wy słyszycie lub czytacie to znacznie częściej. No ale oczywiście nie u każdego tak jest.

A ja przeciwnie - jestem wysportowany i mam dość wyraźnie zarysowane mięśnie. Ale, mam 160 cm wzrostu. Mam też 35 lat i nigdy w życiu nie miałem dziewczyny, jestem prawiczkiem. Największy kontakt z kobietami jaki miałem to buziak w policzek od mojej babci. I się nie załamuję, pogodziłem się z losem. Też zawsze wszystkie kobiety omijały mnie szerokim łukiem, ale czy to powód do rozpaczy? Szczerze to chyba wolę być sam, widząc co się dzieje w małżeństwie mojego brata, które na początku było fajne, a teraz dla niego jest koszmarem. Albo jak moja babcia, mieszkająca z moją ciotką się kłócą między sobą. Ja mieszkam sam i mam przynajmniej święty spokój. Naprawdę, chyba nie dałbym rady mieszkać z kimś pod jednym dachem. Tak więc nie martw się, pary mają gorzej :D Serio.
PS. Oczywiście brak dziewczyny przez całe życie to nie był świadomy wybór, tylko tak zdecydował los. Ale teraz już chyba za późno żebym nauczył się z kimś żyć, zresztą nie sądzę żeby znalazła się choć jedna chętna. Nawet jeśli chodzi o spędzenie razem nocy, nie mam na to szans jak widać.

No tak, ale fajnie jakby spodobało się to choć jednej osobie. A tu raczej wszyscy byli zgodni - grafika fajna, ale gameplay do kitu. A ja zrobiłem gameplay gry, w jaką sam zawsze chciałem zagrać i mi się podoba. Poza tym szkoda, że osoby, które kiedyś tworzyły ze mną Psa Syrenę, zmieniły się na tyle, że już ich to kompletnie nie interesuje. Szkoda, ale takie jest życie. Zawsze jak coś tworzę to staram się zrobić coś oryginalnego, czego nie zrobił nikt inny, ale oczywiście takie pomysły zwykle spotykają się z powszechnym niezadowoleniem albo ignorowaniem.
Nie mam nic wspólnego z informatyką. Sam się nauczyłem różnych rzeczy za pomocą tutoriali i forów. I wszystko co pokazałem wyżej zrobiłem zupełnie sam.
Gram całkiem sporo, lubię retro i mam całkiem sporo starych konsol, ale nowości też.

Dzięki,
jeśli dobrze rozumiem, nie interesuje Cię film aktorski, a jedynie animowane sceny z gry? Jeśli tak, to w samym filmie (tym drugim) też są takie animowane wstawki:
https://www.youtube.com/watch?v=5AjzhrF9vbs
https://www.youtube.com/watch?v=0Uy5le4khCw
Odnośnie gry to oceny były podobne - podobała się strona wizualna, ale totalnie skrytykowali gameplay, który mi akurat się podoba. Ale to chyba jedna z przyczyn mojej samotności, że podobają mi się rzeczy, które nie podobają się nikomu innemu. Dlatego właśnie po grze zrobiłem filmy, skoro podobno grafika jest fajna, a gameplay do kitu.
Moja samoocena też jest bardzo niska, częściowo dlatego wstawiłem do internetu te rzeczy, żeby zobaczyć czy jest to cokolwiek warte. Ale chyba nie będę już nic więcej takiego tworzył, bo ciężko zdobyć szerszą widownię, a zajmuje to zbyt wiele czasu. Obecnie skupiam się na tworzeniu figurek, ich też już dużo zrobiłem.
Ogólnie Pies Syrena to kawał mojego dzieciństwa - w wieku 7 lat wymyśliłem tą postać i rysowałem z nią komiksy, więc towarzyszy mi większość życia. Szkoda tylko, że osoby, które kiedyś ze mną ją tworzyły, wypięły się na mnie i teraz nie chcą oglądać nawet moich filmów z nią związanych. Trudno.
Książka to osobny twór, nie mający z tą postacią nic wspólnego. Może trochę wolno się rozkręca, ale jeśli przebrniesz przez początek to myślę, że w dalszej części wymyśliłem dość unikatowe wydarzenia i nie wiem czy ktoś wpadł na coś podobnego.

Jeśli chodzi o książkę, wrzuciłem ją na inne forum, ale nie mam żadnych odpowiedzi, więc gdybyś dał radę przeczytać to byłoby fajnie. Wpisz sobie w Google kamiledi15 więzienie iluzji.
Jeśli chodzi o filmy:
https://youtu.be/IxhUsT02j2Q?si=gRDaHzNNmtzDBFHj
https://youtu.be/bGAIAKLe3cI?si=ecSnzEtqW1s0Y3NU
Ten drugi chyba lepszy.
Jeśli chodzi o grę:
https://youtu.be/L2EdiRjAaqo?si=0uD8K2E0S_y5jo9H
I druga gra, starsza, zrobiona dla śmiechu, ale ma chyba parę zabawnych momentów:
https://youtu.be/jX_0TY7Ho-0?si=xKls6m_6O5AcA3qy
W tą grę o Psie Syrenie włożyłem naprawdę parę lat życia, ale nikomu się nie podobała.
Oprócz tego zrobiłem sporo figurek.

W radiu to głównie szukam muzyki, więc wszystko mi jedno czy to radio polskie czy zagraniczne - jednak ponieważ słucham go głównie na starej wieży Unitra, to są tam właściwie tylko polskie stacje. Na przykład dobra muzyka leci na radiu Plus, niestety mają czasem bardzo długie gadane audycje, więc wtedy trzeba szukać czegoś innego.
Ogólnie nie lubię słuchać mówienia po angielsku. Znam dość dobrze ten język, w pracy czasem muszę w tym języku rozmawiać, ale słuchanie po paru minutach mnie męczy, zwłaszcza w filmach, gdy głos jest zagłuszany innymi dźwiękami. Wolę już czytać po angielsku niż go słuchać, ale generalnie i tak jak mam wybór między angielskim a polskim to wybieram polski.
Stworzyłem wiele różnych rzeczy - kilka filmów, gier, napisałem własną książkę, zrobiłem sporo figurek itd.