Samotność

Andskyru · Aktywny Wiek: 28 Dołączył: 07 Maj 2012 Posty: 320

duenderosa,
To ze mówię chyba, to nie znaczy że jestem jak w wodzie ryba.

Ever,
Filozoficzne, oj ja i filozofia hihihi
Zawsze jak słyszę słowo filozofia, mam w głowie tekst z trzynastego posterunku
,, filozofia to nauka o poznaniu'' , ,,Arni, jest z Poznania''

Ever · Wysłany: 2012-05-14, 18:12

duenderosa · Wysłany: 2012-05-14, 22:13

Ever, wracając do tematu - mam cel - adoptuję cie, naprawdę :)).
Jesteś tak cholernie inteligentna i masz błyskotliwy dowcip... ze niech się schowają ci, którzy cię nie doceniają!

Wyznaczyłam sobie nowy cel, który może pomoże mi poskłądac puzzle na nowo - Bycie na festiwalu Ryśka Riedla w Chorzowie, choćby nie wiem co... a jeszzce lepiej być w czwartek w Leśniczówce na jam session zespołów :)

Ever · Wysłany: 2012-05-15, 16:34

duenderosa · Wysłany: 2012-05-15, 19:57

Ja się bardzo staram doceniać ludzi... a że dzieci to "mali dorośli" więc też się łapią :))

Moim celem (w fundacji którą tworzę) jest nauczyć wszystkich rodziców - nie tylko doceniać, ale kochać swoje dzieci i być znich dumnymi.. niezalęznie od tego, czy mają małe czy większe osiągniecia czy zupełnie malutkie :)

Cel - aby świat był lepszy... i aby każdy czuł się wnim dobrze...

GingerbreadMan · Wysłany: 2012-05-15, 20:14

cel - trudny temat, cele zmieniają się w trakcie życia w wyniku zdobywanych doświadczeń i zmian w subiektywnej naturze człowieka. ja mogę powiedzieć , że obecnie moim celem jest zdać jak najlepiej najbliższą zbliżającą się sesję :), a potem skończyć całe studia i może doktorat; zrobić karierę z moim zespołem (chociaż bardziej od kariery zależy mi na tym aby mój zespół grał jeszcze piękniejszą muzykę, był lepszym zespołem po prostu). takim celem ostatecznym jest chyba w pełni zrealizować się jako istotę rozumną - człowieka, w pełni zrealizować swoje człowieczeństwo (na gruncie etycznym oraz intelektualnym) oraz podążać ścieżką gwarantującą mi to nieodgadnione, subiektywne 'coś' co ludzie nazywają szczęściem.
[jeszcze chciałbym móc czytać kiedyś Wittgensteina i Kanta w oryginale, ale to raczej niemożliwe - nienawidzę uczyć się języków obcych:)]

duenderosa · Wysłany: 2012-05-15, 21:20

Życzę zrealizowania celów... chociaż ja doktoratem się rozczarowałam (moim), bo wierząc w ideały.. myślałam , że świat nauki, profesorów to świat, idei.. ludzi którzy pracują dla innych..
odkrywają nowe lądy aby wszystkim było lepiej..
A u mnie była walka promotora o te groszę, które mi się należały na badania (wtedy to promotor trzymał kasę doktoranta).
Po trzech latach szarpania..patrzenia jak na konferencjach "ci co mają być kagankiem" skaczą sobie do oczu, podkradają tematy, badania.. miałam dość..

Z wielkim żalem (bo kochałam moich studentów) odeszłam z uczelni...

i całkiem zmieniłam branże ... teraz nie żałuję... bo pomagam innym tak jak chcę, na włąsny rachunek..
Chociaż o doktoracie czasem myślę... ale jak znajdę kogoś kto zechce połączyć temat - budowy mózgu z uwarunkowaniami psychologicznymi :))

prezes · Wysłany: 2012-08-24, 23:04

Nie uczestnicze w wyścigu szczurów...śmieszą mnie Ci którzy idą do celu po trupach :) pragne prostego życia bez problemów z ukochaną osobą, nie krzywdzenie ludzi oraz zapewnienie zajebistej młodosci potomkom :-D

Mr. Z · Wysłany: 2012-08-25, 15:39

Pisałem już o moich planach, ale bynajmniej nie są to cele ostateczne. Moim celem jest to, abym zawsze miał jakiś cel. W życiu chodzi o to, żeby cały czas gonić króliczka, a nie żeby go złapać :mrgreen:

maro_25 · Wysłany: 2012-08-25, 18:41

problem ze mną jest taki że ile razy sobie jakis cel obiorę tyle razy ostatecznie go nie osiągam... tak więc moje bieżące niby cele pozostają w sferze marzeń bo przystąpienie do ich realizacji mogłoby je zniszczyć... :-/ ja to mam nierówno pod kopułą.... :-(

wesley · Milczący Wiek: 35 Dołączył: 19 Kwi 2012 Posty: 63

Ja wolę sobie nie nakreślać celów, bo potem głęboko się rozczarowuję, w moim życiu panuje raczej chaos który ciężko ogarnąć. Miałem wiele celów niezrealizowanych, głównie dlatego że nie byłem na tyle wytrwały aby osiągnąć ten cel i zastępowałem go innym, ogólnie nic specjalnego nie osiągnąłem i dalej jestem nieogarnięty życiowo. Dlatego wolę nie mówić o celach, raczej o marzeniach, najważniejsze z nich to być szczęśliwym, z racji że jestem melancholikiem to często myślę sobie o życiu bez żadnych ograniczeń, zmartwień, w jakimś malowniczym miejscu, zdala od tej dzikiej cywilizacji, najlepiej z kochającą drugą połówką mojego serca:).

sajmon2603 · Wysłany: 2012-11-10, 13:38

Mój cel jest metaboliczny mianowicie Bycie/Zostanie dobrym kucharzem przy czym będę mógł rozwijać swój smak. Hmmm no taaa Skandynawia jest miejscem docelowym w odkrywaniu, łaknieniu tych że smaków!!!:P Zobaczymy jak dalej się to rozwinie...:)

Karolina · Wysłany: 2012-11-10, 14:47

Cel? Przeżyć życie tak, aby zrealizować swoje plany. Mam taką listę "must be done " i po kolei, metodycznie staram się ze wszystkich sił aby cele osiągnąć :usmiech:

iskierka503 · Wysłany: 2012-11-10, 17:10

xxxl · Początkujący Dołączył: 31 Sie 2012 Posty: 171

Kiedy siedem lat temu wyjeżdzałem do Lednicy głównym tematem spotkania w Lednicy było powołanie. Jedni są powołani do życia duchowego inni znowu są powołani do tego aby jak najlepiej służyć drugiej osobie. Ja z początku nie znałem swojego powołania dopiero od jakiegoś czasu odkrywam swoje powołanie. Tym powołaniem jest jak najlepiej spełnić się w roli męża i ojca. I to jest mój cel w życiu. A obecny cel to przeżyć jak najlepiej swój dzień i nie martwić się co będzie jutro oto Bóg sam będzie się martwił