[Samur]

Temat zdaje się być trywialny i z góry osądzony, a jednak nie jest. Gdy zapytamy normalnego faceta, czy woli być z kobietą inteligentną, czy też głupią, odpowie ze zdecydowaniem, że inteligentną. Przecież związek to wspólne spędzanie czasu, takowy zaś zdecydowanie lepiej spędzać z kimś, kto myśli. No właśnie...

Co jednak, kiedy spojrzymy na to z innej perspektywy? Ze znajomych, oraz własnego - mimo iż skromnego, bom młody - doświadczenia wiem, że inteligentną zdecydowanie ciężej jest utrzymać gościowi, który sam jest spokojny. Nie mam tu na myśli zanudzenia się na śmierć, a bardziej coś w stylu rutyny, która sprawi, iż zacznie ona myśleć, że coś się skończyło, że to już nie to i pora coś z tym zrobić.

Od lat poznaje ludzi, uwielbiam poznawać ludzi. Niestety jestem też typem, który w przypadku problemu zawsze stara się pomóc gdy tylko potrafi, choć często ogranicza się to do samego faktu bycia, wysłuchania i kiepskiego w mym wykonaniu wsparcia. Nie mniej, przez te lata znałem 9 par, w których panie ewidentnie miały olej w głowie. Dziś ostały się trzy, w zniszczone wliczając zaś nawet swój związek. Stąd poniekąd zainteresowanie tematem.

Osobiście wolę spokojne, inteligentne kobiety. Jeśli na dodatek zauważę, że posiadają zanikającą już, swoistą "klasę", co widać po paru odruchach, to nawet tracę głowę, na szczęście tych ze świecą szukać. Niestety, patrząc na powyższe, mniej szczęśliwym, ale za to trwalszym związkiem byłby ten, z osobą mniej inteligentną. Nie wiem dlaczego, nie rozumiem i szczerze mówiąc, swego czasu sam próbowałem się do tego przekonać. Historia śmieszna, bo było to chyba pierwsze w moim wykonaniu rozbieranie człowieka na czynniki psychologiczne, o których moja wiedza zapewne wielka nie jest (choć jakaś tam jest). Po paru dniach wywnioskowałem, że dziewczyna ta zdecydowanie zalicza się do mniej ogarniętych. Żeby się upewnić zrobiłem coś ryzykownego, ale chciałem być pewien.

Pewnego dnia będąc z nią na spacerze postanowiłem obrazić ją w taki sposób, by osoba głupia tego nie zrozumiała - sarkazm. Użyłem go, cztery razy tego dnia, dość osobliwie. Efekt tego był taki, że trzy razy po prostu patrzyła na mnie uśmiechnięta i jakby czekała na zdanie, które zrozumie, przy czwartym nawet nie zareagowała. Walnęła tylko pytanie "co tak jakoś dziwnie mówię".

Tego samego dnia jednak stało się coś jeszcze. Jako, że sama ma dość ciężkie chwile w życiu, zdarzyło mi się parę razy ją pocieszać, bądź też coś dla niej zrobić. Sęk w tym, że odebrała to nieco inaczej, co zakończyło się na zdecydowanie szczerym wyznaniu miłości. Człowiek, który jeszcze chwilę temu strzelał w nią sarkazmem by coś sprawdzić, właśnie dowiedział się, że jest obiektem jej westchnień. W skrócie - epic fail.

Jako, że średnio wiem co mam w zasadzie teraz zrobić, chętnie zasięgnę opinii na ten temat - jednakże nie tego, co sam zrobiłem, a tematu poruszonego, czyli Inteligentna vs Głupia.

Na koniec dodam tylko, że jako człowiek ceniący sobie szczerość nie mam zamiaru ją ranić, bo co innego zgnoić głupka na forum w internecie, a co innego powiedzieć otwartej emocjami osobie ( w cztery oczy ) coś, co mogłoby nieźle ją zranić. Mam zamiar rozegrać to delikatnie, nie wiem tylko jeszcze z jakim efektem.

Anyway, dla tych co dotrwali do końca, jakie jest wasze zdanie na ten temat?

Temat zdaje się być trywialny i z góry osądzony, a jednak nie jest. Gdy zapytamy normalnego faceta, czy woli być z kobietą inteligentną, czy też głupią, odpowie ze zdecydowaniem, że inteligentną. Przecież związek to wspólne spędzanie czasu, takowy zaś zdecydowanie lepiej spędzać z kimś, kto myśli. No właśnie...

Co jednak, kiedy spojrzymy na to z innej perspektywy? Ze znajomych, oraz własnego - mimo iż skromnego, bom młody - doświadczenia wiem, że inteligentną zdecydowanie ciężej jest utrzymać gościowi, który sam jest spokojny. Nie mam tu na myśli zanudzenia się na śmierć, a bardziej coś w stylu rutyny, która sprawi, iż zacznie ona myśleć, że coś się skończyło, że to już nie to i pora coś z tym zrobić.

Od lat poznaje ludzi, uwielbiam poznawać ludzi. Niestety jestem też typem, który w przypadku problemu zawsze stara się pomóc gdy tylko potrafi, choć często ogranicza się to do samego faktu bycia, wysłuchania i kiepskiego w mym wykonaniu wsparcia. Nie mniej, przez te lata znałem 9 par, w których panie ewidentnie miały olej w głowie. Dziś ostały się trzy, w zniszczone wliczając zaś nawet swój związek. Stąd poniekąd zainteresowanie tematem.

Osobiście wolę spokojne, inteligentne kobiety. Jeśli na dodatek zauważę, że posiadają zanikającą już, swoistą "klasę", co widać po paru odruchach, to nawet tracę głowę, na szczęście tych ze świecą szukać. Niestety, patrząc na powyższe, mniej szczęśliwym, ale za to trwalszym związkiem byłby ten, z osobą mniej inteligentną. Nie wiem dlaczego, nie rozumiem i szczerze mówiąc, swego czasu sam próbowałem się do tego przekonać. Historia śmieszna, bo było to chyba pierwsze w moim wykonaniu rozbieranie człowieka na czynniki psychologiczne, o których moja wiedza zapewne wielka nie jest (choć jakaś tam jest). Po paru dniach wywnioskowałem, że dziewczyna ta zdecydowanie zalicza się do mniej ogarniętych. Żeby się upewnić zrobiłem coś ryzykownego, ale chciałem być pewien.

Pewnego dnia będąc z nią na spacerze postanowiłem obrazić ją w taki sposób, by osoba głupia tego nie zrozumiała - sarkazm. Użyłem go, cztery razy tego dnia, dość osobliwie. Efekt tego był taki, że trzy razy po prostu patrzyła na mnie uśmiechnięta i jakby czekała na zdanie, które zrozumie, przy czwartym nawet nie zareagowała. Walnęła tylko pytanie "co tak jakoś dziwnie mówię".

Tego samego dnia jednak stało się coś jeszcze. Jako, że sama ma dość ciężkie chwile w życiu, zdarzyło mi się parę razy ją pocieszać, bądź też coś dla niej zrobić. Sęk w tym, że odebrała to nieco inaczej, co zakończyło się na zdecydowanie szczerym wyznaniu miłości. Człowiek, który jeszcze chwilę temu strzelał w nią sarkazmem by coś sprawdzić, właśnie dowiedział się, że jest obiektem jej westchnień. W skrócie - epic fail.

Jako, że średnio wiem co mam w zasadzie teraz zrobić, chętnie zasięgnę opinii na ten temat - jednakże nie tego, co sam zrobiłem, a tematu poruszonego, czyli Inteligentna vs Głupia.

Na koniec dodam tylko, że jako człowiek ceniący sobie szczerość nie mam zamiaru ją ranić, bo co innego zgnoić głupka na forum w internecie, a co innego powiedzieć otwartej emocjami osobie ( w cztery oczy ) coś, co mogłoby nieźle ją zranić. Mam zamiar rozegrać to delikatnie, nie wiem tylko jeszcze z jakim efektem.

Anyway, dla tych co dotrwali do końca, jakie jest wasze zdanie na ten temat?

[Vyar]

Przechodziłam różne warianty. W tej chwili mam świadomość takiej rzeczy: problem zaczyna się już w chwili, kiedy daną osobę uznajesz za głupią. Decydujesz się na bycie z kimś, kto, w Twoim mniemaniu, jest niżej od Ciebie pod jakimś względem, co już stanowi minus do wzajemnego szacunku. Takie sytuacje działają w układzie głupi koleś + głupia laska, oboje mają się nawzajem za nic i jest względna równość. Jednak tak zawsze będzie lepszy vs gorszy, i stopniowo narastająca frustracja z tego powodu.

Wiem już, że bycie z facetem, który jest w moim odczuciu głupszy bądź też słabszy ode mnie, odpada. Właśnie ze względu na te "ubytki" w szacunku. Nie jestem osobą miłą ani cierpliwą, brak szacunku = koniec. Jeśli używam sarkazmu, niech on mi odpowie w ten sam sposób, jeśli przegnę, niech mi da mentalnie po dupie, niech nie pozwoli sobą pomiatać. A jeśli on mnie nawet nie zrozumie?... Biedne zwierzątko, dam jeść, ale kącika niech szuka u podobnych sobie.
Zresztą, pewnie mnie ktoś zje za takie gadanie.

Swoją drogą, zamieniłabym "mądra" na "inteligentna".

[Samur]

[Samur]

[Samur]

[Samur]

Cóż, można by rzec, że mądrość to inaczej wiedza, którą zawsze można nabyć. To jednak jak ją wykorzystamy, zależy już od naszej inteligencji.

Cóż, można by rzec, że mądrość to inaczej wiedza, którą zawsze można nabyć. To jednak jak ją wykorzystamy, zależy już od naszej inteligencji.

[Santine]

[Samur]

[Santine]

[Samur]