Samotność

Witam, Pisałem tutaj jakiś dłuższy bardzo czas temu, z tego co sobie przypominam wielkiego zrozumienia nie znalazłem ale co tam, człowiek wierzy do końca że może wreszcie któryś ten list w butelce który z zapałem rzucam w odmęt internetu trafi w ręce dobrej duszy jakiejś która zechce na ten list odpowiedzieć. Niezmiennie jestem w wieku lekko pół średnim, 37 lat jakiś czas temu skończyłem, mieszkam też niezmiennie na Podhalu i coraz bardziej czuję się samotnie, nie to żebym jakoś bardzo zdesperowany był ale nie ukrywam że marzy mi się przyjaciel/ przyjaciółka, ktoś z kim można od serca porozmawiać, może w góry pójść. Gdyby się ktoś taki znalazł i wyłowił ten mój list to proszę o odesłanie odpowiedzi poprzez wiadomość prywatną jako że raczej nie mam za bardzo czasu udzielać się na forum. Pozdrawiam serdecznie i czekam na wiadomość :-)

michał

Szkoda że nikt nie szuka prawdziwych Przyjaciół. Jak bardzo chciałbym mieć Przyjaciela albo Przyjaciółkę. Mógłbym nie istnieć i pewnie nikt by tego nie zauważył. Szkoda trochę. Zbieram owoce moich lęków.

Przez lata byłem przekonany że mam prawdziwych Przyjaciół, nic z tego nie zostało, dziś zaczynam wątpić że sam potrafię być przyjacielem, zaczynam myśleć że ze mną coś nie tak.

Szukam Przyjaciół. Sam się dziwię że w tak idiotyczny sposób ale widać inaczej nie potrafię. Kogoś autentycznego szukam…i znowu internet to raczej nie miejsce ku temu. Chciałbym z kimś zwyczajnie i prosto porozmawiać, o lasach, górach, książkach, gwiazdach, poezji, radosnych i smutnych rzeczach, o wszystkim. Czy wierzę że ktoś taki się znajdzie? Chyba trochę tak, a może to tylko wyraz krańcowej mojej desperacji? Jeśli to dla kogoś istotne to mam 35 lat i mieszkam w małopolsce ale chętnie poznam ludzi z całej Polski i w dowolnym wieku. Pozdrawiam serdecznie.