Samotność

Cześć, mam 22 lata, studiuję w Łodzi i szukam ciekawych ludzi, z którymi można porozmawiać na różne tematy. Najlepiej w zbliżonym wieku, powiedzmy że 20-25. Nie szukam osób z innych miast niż w Łodzi. Płeć obojętna, ponieważ póki co interesują mnie tylko koleżeńskie i przyjacielskie relacje.
:)

Cześć!

Szukam młodych ludzi z Łodzi (powiedzmy 18-30 lat) ze wszystkich wyznań chrześcijańskich, którzy chcieliby spotykać się regularnie, wspólnie się modlić, rozważać Słowo i rozmawiać o Bogu.

Jestem katoliczką, ale z różnych powodów nie należę aktualnie do żadnej wspólnoty ani organizacji. Dlatego nic z góry nie narzucam, jestem otwarta na różne propozycje i myślę, że jeśli znaleźliby się jacyś chętni, to wspólnie ustalilibyśmy szczegóły.

Możemy zacząć od października, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by wcześniej porozmawiać przez internet.

Jeśli ktoś byłby zainteresowany, to pisać na priv.

Przede wszystkim - trzymaj się! :przytul:

Masz bardzo ciężką sytuację. Ale zawsze jest jakieś wyjście, zawsze. Możesz jeszcze zacząć nowe życie. Trauma z dzieciństwa czy młodości nie oznacza, że reszta życia będzie zmarnowana. Słyszałam o przypadkach ludzi, którzy zostali uzdrowieni po tym, jak spadli na samo dno. Piszesz, że masz 17 lat. Już niedługo będziesz pełnoletni, a wtedy będzie Ci łatwiej się usamodzielnić. Jak rozumiem, nie wiesz nic o prawdziwych rodzicach? Nie masz żadnych krewnych, chrzestnych? Myślałeś o jakichś studiach albo pracy? Może wolontariat? Pomoc innym uwalnia od własnego ciężaru i bólu. Co jeszcze... na pewno pomoc psychologa, do tego telefony zaufania - tak, padasz ofiarą przemocy w rodzinie i powinieneś zwrócić się tam o pomoc! Na świecie są ludzie o dobrym sercu, znajdź w sobie siłę, żeby wyrwać się z tego bagna i ich odnaleźć. Pozdrawiam serdecznie!
P.S. Skąd jesteś?

Hmm, dobrze od tego zacząć. W moim przypadku nigdy nie miałam jakoś bardzo niskiego mniemania o sobie, ale przekonanie, że mam w życiu niesamowitego pecha do ludzi. Staram się to jakoś zmieniać...

Cieszę się, że się ze mną zgadzacie. : D

Blaise, fajnie, że podałeś jakiś pozytywny przykład ze swojego życia. : ]

Ja mogę na razie podzielić się z wami czymś, co mi pomogło. Uświadomiłam sobie, że wiele złego może zdziałać podejście "skoro ludzie nie chcą ze mną rozmawiać, to niech spadają i nie są mnie warci" albo myślenie stereotypami "on ma na sobie dres, musi być idiotą". Takie myślenie widać na zewnątrz, a wtedy ktoś tworzy wokół siebie barierę, której nikt nie ma ochoty przekraczać, daje komunikat "nie lubię was, mam was gdzieś, jestem lepszy, dajcie mi spokój". Nawet, jeśli tak nie myśli, to tak jest odbierany. No i dlatego nieśmiali są często uważani za zarozumiałych, niestety...
Więc w moim przypadku sprawdziły się próby pozytywnego podejścia do każdego człowieka, z założeniem, że on przez swoje ignorowanie mnie wcale nie chce mnie świadomie ranić, ale po prostu nie wie, że mam ochotę go poznać. : )
To nie znajdzie od razu przyjaciół, ale myślę, że warto od tego zacząć.

Witam! Przyznam się, że założyłam tu konto tylko w celu zamieszczenia ogłoszenia o poszukiwaniu nowych ludzi. Będę całkowicie szczera - szkoda mi było czasu na rozmowy w stylu "jestem samotna" "ja też" "ale ja mam gorzej" "tak źle jak ja nie ma nikt".

Teraz jednak przejrzałam spis tematów. Ludzie! Jak to forum ma wam pomóc, jeśli wciąż tylko się dołujecie nawzajem zamiast sobie pomagać? Brakuje tu tematów pozytywnych, dających nadzieję, zawierające konkretne rady.

Na pewno niektórym z was coś się udało zrobić! Może raz się przełamali i zaczęli rozmowę z kimś sympatycznym albo zrobili coś, co choć minimalnie zmniejszyło ich samotność? Może ktoś poleca jakąś książkę, czy film, który coś ważnego w tej kwestii pokazuje? Niech się tym podzielą!

Hej, mi też brakuje ludzi! Mam 18 lat i chcę od życia więcej! Proszę was wszystkich, weźmy się w garść, organizujmy coś, starajmy się, mówmy o swoich małych sukcesach, wspierajmy się zamiast narzekać! Musimy dać sobie radę, prawda?

Przesyłam wam wszystkim serdeczne uśmiechy! :zeby:

Liczę na jakieś odpowiedzi na mój, pewnego rodzaju apel. :-)