Samotność

mam prawdzywych wirtualnych przyjaciół realni prawdziwi nie istnieja wg mnie... mam niby realnego przyjaciela ale juz nie raz sie na nim zawiodłam wiec co to za przyjaciel? :-/ czasami lepiej i łatwiej jest popisac z wirtualnym przyjacielem niz porozmawiac w 4 oczy z realnym ..... bo nie kazdy potrafi sie otworzyc w rozmowie w 4 oczy tak jak ja;/ do perfekcji mam opanowane juz udawanie ze wszystko jest ok wiec ciezko jest komu kolwiek stwierdzic ze u mnie jest zle..... :cry:

a jest niesamowicie ale kazdego dnia "przyklejam " sobie usmiech na twarz :-)

by wszyscy mysleli ze jest dobrze...

jestem w zwiasku ale nie jest w nim dobrze :-/ musze sama radzic sobie z problemami... a ta osoba powina wspierac mnie na kazdym kroku itd. jestem tez oszukiwana a udaje ze wszystko jest ok zeby nie byc samej ale co to za sens byc z kims kto oszukuje i liczy sie tylko ze soba? :cry:

dla mnie samotnosc to tak jak by juz nie zyc.... jesli sie nie ma w poblizu bliskich osob to jest ciezko działac w zyciu...małe problemy staja sie duze bo musimy sami sobie z nimi radzic...az w koncu one nas zaczynaja przytłaczac.... samemu jest ciezko isc przez zycie nie ma kto nas wesprzec "kopnac w d***" itd jak to ktos powiedział kiedys "lepiej umrzec niz isc samemu przez życie"

no witam wszystkich :-> mam nadzieje ze sie tu poznamy jak najlepiej to tylko mozliwe;)