Samotność

Jeśli przez samotność rozumieć brak drugiej połówki to zdecydowanie 10, jeśli chodzi o samotność wskutek braku możliwości porozmawiania z kimś o swoich odczuciach to była 8, ale dzięki tej stronie spadło do 4 :-)

, a jeśli chodzi o sam kontakt z ludźmi to tak 2 - 3.

Jeśli przez samotność rozumieć brak drugiej połówki to zdecydowanie 10, jeśli chodzi o samotność wskutek braku możliwości porozmawiania z kimś o swoich odczuciam to była 8, ale dzięki tej stronie spadło do 4 :-)

, a jeśli chodzi o sam kontakt z ludźmi to tak 2 - 3.

Jak najbardziej się nie obrażę. Można mnie cytować, a ja nie roszczę sobie praw autorskich do tej wypowiedzi ;-)

Tak, będąc we dwoje też można być bardzo samotnym, to boli zdecydowanie bardziej niż samotność gdy jesteśmy tylko sami. Chodziło mi głównie o to, że do Miłości potrzebujemy drugiego człowieka, miłości do siebie samego nie utożsamiam z Miłością. Natomiast Samotność spotyka nas gdy jesteśmy "sami jak palec", we dwoje albo nawet przebywając wśród ludzi. Przebywając całe życie na bezludnej wyspie możemy doświadczyć Samotności, ale nie doświadczymy Miłości, gdyż nie będziemy mieli do kogo jej skierować...

Samotność można pokochać, choć przez pewien czas zupełnie niewidoczna, może bardzo o sobie przypomnieć na skutek zmian w naszym życiu. Dzięki takim zmianom przypomniała mi o sobie i pojawiłem się na tym portalu, gdzie pewnie pozostanę na dłużej, bo mojego Towarzysza raczej niełatwo będzie się pozbyć ;-)

Zgadzam się że o wiele łatwiej zdefiniować Samotność niż Miłość, chyba dlatego że to drugie uczucie obejmuje swoim zasięgiem nie tylko pojedynczego człowieka...

Samotny jestem praktycznie od zawsze. Zawsze wolałem książki, naukę od imprez towarzyskich - cóż nie jestem zbyt rozrywkowy ;-)

Ponadto może jestem zbyt wymagający, ale jeśli się z kimś przyjaźnię to chciałbym, żeby ta druga osoba była wobec mnie uczciwa, żebym mógł na nią liczyć gdy potrzebuję pomocy... Jeśli chodzi o szukanie drugiej połowy to przez pewien czas szukałem bardzo intensywnie i wydawało mi się, że ze skutkiem. Niestety nie należy szukać czegoś na siłę, tylko po to żeby nie być samemu i mieć tego kogoś :-(

Po związku któremu nie życzę najgorszemu wrogowi, wróciłem do stanu, który stale mi towarzyszy czyli samotności...

Witam wszystkich dołączając się do wątku powitalnego :-)

Mam 39 lat i samotny jestem z krótką przerwą prawie od zawsze. Mam coraz mniej nadziei, że ten stan uda mi się zmienić, ale całkiem jej jeszcze nie straciłem całkowicie, skoro dołączam do grona innych samotnych ;-)

Życzę wszystkim aby udało się im wyjść z samotności tak prawdziwie - poznając prawdziwych przyjaciół lub swoje drugie połówki...