[BigBlackWolf]

Czesc, jestem facetem, mam 34 lata i od kiedy tylko siegam pamiecia czuje sie samotny. Nie wiem juz co robic, poniewaz zabija mnie to od srodka i odbiera radosc z zycia.
Nie mialem latwo w zyciu, a dodatkowo ze wszystkim zawsze musialem radzic sobie sam, nawet depresje i uzaleznienie od narkotykow musialem pokonac bez wsparcia. Mam wielu znajomych, ale przez problemy z zaufaniem ciezko jest mi sie do kogos bardziej zblizyc. Spotykalem sie z niemala liczba dziewczyn, ale zaangazowalem i kochalem tylko raz. Niestety zostalem oszukany, co sprawilo ze jeszcze ciezej jest mi teraz komus zaufac i dopuscic do siebie.

Lubie sport, nauke, ksiazki, gotowanie oraz nature. Chcialbym poznac osobe z ktora czasem moglbym porozmawiac.

[Jov Tass]

Witaj. To dziwna sytuacja, skoro miałeś wiele dziewczyn i znajomych, a mimo to czułeś się całe życie samotny, a ze swoimi problemami musiałeś radzić sobie bez wsparcia. Najwyraźniej twoje relacje były z jakiś powodów powierzchowne. Żeby zaufać musisz dać komuś szansę, inaczej nigdy się nic nie zmieni i dopóki nie przekonasz się, że było warto, pozostaniesz nieufny.

Pozostało nie dołować się, cieszyć dobrymi stronami sytuacji którą masz i starać się, żeby było jeszcze lepiej. Jeśli chcesz, odezwij się do mnie, na PW lub GG.

[Wild tree]

Cześć. W dzisiejszych czasach trudno jest znaleźć kogoś, kto nie będzie tylko na chwilę, zwłaszcza jeśli szukasz na siłę. Z moich doświadczeń wynika, że niestety samotność i problemy u drugiej osoby widać od razu przy pierwszym kontakcie. A niewielu ludzi ma tyle siły żeby brać na swoje barki cudze problemy, kiedy nie radzą sobie ze swoimi. To też pytanie do ciebie, dlaczego potrzebujesz głębszych znajomości? Czego ci brakuje, czego nie jesteś w stanie dać sobie sam? Ludzie lgną do osób silnych, pewnych siebie i przede wszystkim kochających siebie samych całym sercem. Do osób, które są sami sobie najlepszymi przyjaciółmi i zdrady lub kończące się przyjaźnie nie są w stanie ich mocno zranić. Zanim to zrozumiałam minęło ponad 20 lat mojej samotności, płakania w poduszkę, oczekiwania że pomoc otrzymam od innych. Znalazłam ją w końcu w sobie, i to zmieniło wszystko - dało w końcu radość, spokój, prawdziwego przyjaciela i inne bardziej powierzchowne znajomości. Teraz samotność jest moim wyborem a nie więzieniem. Jeśli masz ochotę pogadać to zapraszam na pw.

[Rotmisztrz_Salambek]